classes

'' Taniec jest najwznioślejszą, najbardziej wzruszająca, najpiękniejszą ze wszystkich sztuk, bo nie jest tylko prostą interpretacją czy wyobrażeniem życia - jest samym życiem '' ~ Havelock Ellis

     Taniec dla nas - tancerzy do lekarstwo na wszystko. To nasze życie. Poprzez ruchy wyrażamy siebie, nasze emocje, to kim jesteśmy. Rozumiemy się bez słów. Miłość. Przyjaźń. Wolność. Pokój. '' W tańcu kryje się głębia, która daje szczęście. '' Człowiek z pasją jest bogatszy w środku, zupełnie inaczej patrzy na świat niż człowiek, który nie ma w sobie nic. Każdy tancerz zawsze pozostanie tancerzem. Może się cieszyć tym, mając lat dziesięć, a także dziewięćdziesiąt. Niewątpliwie jest on częścią nas, ponieważ się z nim identyfikujemy. Staje się dla nas czymś ponad wszystko, a gdyby miałoby go zabraknąć, powstaje niesamowita pustka. Osobiście mam przerwę - kontuzja i nie jestem w stanie odpowiedzieć jak bardzo brakuje mi tego, z czym jestem związana. Nie tylko brakuje mi samego tańca, jako taniec, ale i ludzi z którymi spędzam godziny na sali, dzielę doświadczenia, przeżycia. Ludzi, którzy ciągle mnie motywują i wspierają. Grupa, z którą się pracuje staje się jedną wielką rodziną. Łączy nas więź, która ma stały fundament, ponieważ jest zbudowana na szczerości i zaufaniu. Nikt się nie obawia otworzyć przed którymś z nas, ponieważ wszystko zostaje między nami. I o to w tym chodzi. Aby czerpać szczęście z tego co się kocha i jednocześnie spędzać czas z ludźmi, którym się ufa. 

'' Czym jest więc taniec ? Wydaje mi się więc, że jest on życiem daną chwilą, nie przyszłością, nie przeszłością, a teraźniejszością '' ~ Walter Laird

     Jakiś czas temu poznałam Damiana, z których zaczęłam współpracę, a dzięki łączącej nas pasji i wzajemnej lojalności, zaprzyjaźniliśmy się. Teraz założył on grupę w Domu Kultury Błonie w Lublinie. Zajęcia odbywają się w każdą sobotę od godziny 13 do godziny 15 ( taka mini reklama, także wpadajcie ! ). Co jest ważne ? Na zajęciach panuje świetna atmosfera - wydaje mi się, że jest to spowodowane wzajemną lojalnością i zrozumieniem. Tym samym śmiem twierdzić, iż grupa jest fantastyczna ! Łączy ze sobą ludzi w różnym wieku, o odmiennym światopoglądzie i różnym charakterze. Pomimo tych różnic łączy  nas jedna najważniejsza rzecz. Pasja - taniec. Wszyscy jesteśmy sobie równi, nie ma podziału na lepszych, czy gorszych. Każdy uczy się od siebie. Jakiś choreograf powiedział kiedyś - '' Uczcie się od wszystkich - teoretycznie gorszych i lepszych, bo wbrew pozorom wszyscy jesteśmy sobie równi,a każdy ma w sobie coś szczególnego. '' 

'' Tak jak ekstaza umożliwia przekraczanie własnych granic, tak taniec jest sposobem unoszenia się w przestrzeni, odkrywania nowych wymiarów bez utraty kontaktu z własnym ciałem. '' ~Paulo Coelho 

     Tym samy pragnę zaprosić wszystkich na zajęcia do nowo powstałej grupy. Jak wcześniej pisałam zajęcia odbywają się co sobotę od 13 do 15 w Domu Kultury Błonie. Często mamy integracje po zajęciach, dzięki czemu jesteśmy zgrani. Na sali ludzie zawsze fazują i dają energie, więc nie można narzekać na jakikolwiek brak zaangażowania. Jeżeli macie jakieś pytania, piszcie tutaj, bądź na fb - Angelika Małyska, Damian Ostrzyżek. 

''Taniec jest ukrytym językiem duszy '' ~ Martha Graham

Kyle Hanagami

one step into adulthood

'' Wędrówką życie jest człowieka ''

     Człowiek rodzi się jako bezbronna istota i za pomocą dorosłych rozpoczyna swą podróż. Na początku życia wszelkie decyzje podejmowane są za niego, jednak z biegiem czasu dziecko dorasta i zaczyna samo sobie wyznaczać cele oraz wybierać drogi, którymi będzie się kierowało. Życie staje się ciągłą wędrówką, a przygody nowymi doświadczeniami. Droga zatem, którą idziemy, nazywa się życiem. Jest długa i kręta z różnorodnymi i licznymi niebezpieczeństwami. Jednocześnie droga nasza pozwala poznawać nowych ludzi, doświadczać rzeczy i sytuacji - często niesamowitych, co sprawia, iż jest ona warta przejścia. Podczas odbywania podróży i poznawania nowych miejsc, nabywamy doświadczenia. Dzięki temu będziemy wiedzieli co robić i jak żyć, aby nie popełniać tych samych błędów. Więc życie i ciągle nowe doświadczenia będą wpływać korzystnie na to kim będziemy. Należy poznać siebie, aby móc umiejętnie kształtować poglądy i charakter.

     Wędrowanie nie łączy się tylko i wyłącznie z celem. Życie uczy i poszerza ludzką świadomość oraz formuje charakter człowieka. Napotykając na swojej drodze przeciwności losu, którym musimy stawić czoło, jednocześnie wyciągamy z tego pewną naukę. Uczymy się rozumienia sytuacji, umiejętności dokonywania wyborów, przyjaźni i miłości, wytrwałości, czy odporności na ból. Podczas naszej wędrówki możemy odnaleźć wiele znaków, które wskazują nam dobry kierunek, ale często ich po prostu nie zauważamy, nie rozumiemy lub ignorujemy ich przesłanie i błądzimy po bezdrożach. Wielu ludzi jednak potrafi odnaleźć własną ścieżkę w życiu, ale często wymaga to od nich podjęcia sporego ryzyka. Gdybyśmy przestali iść, zaczęlibyśmy się cofać i w trudnych chwilach nie wiedzielibyśmy jak postąpić. Ludzie, którzy idą dalej, często radzą sobie w życiu, właśnie dzięki nabytym wcześniej doświadczeniom. Zawsze trzeba podejmować ryzyko, ale musimy pamiętać - czasami wygrywamy, czasami przegrywamy.

     W swej podróży spotykamy różnych ludzi. Ludzi dobrych, życzliwych, którzy służą nam często pomocą, ale spotykamy też ludzi złych i nienawistnych, którzy życzą nam źle. I to nasze doświadczenia, które wcześniej zdobyliśmy, pozwalają nam dostrzec jakie są intencje innych. Dzięki temu, wiemy kiedy się wycofać i kiedy otworzyć się na nowe znajomości,

     Życie każdego człowieka jest wędrówką. Jak różna ona może być ? Odpowiedź brzmi - różna, ponieważ człowiek poprzez swoje postanowienia sam decyduje , jak ma wyglądać jego wędrówka. Może być ona owocna z wieloma cennymi przeżyciami, które spowodują, że będzie ciekawie, albo monotonna i nudna. Zróbmy coś z własnym życiem, aby miało sens. Może możliwość spełnienia marzeń bliźniego, nie tylko swoich - sprawi, że życie będzie fascynujące i staniemy się szczęśliwsi. Ktoś powiedział, że życie człowieka na ziemi zaczyna się wtedy, gdy zapominając o sobie zaczyna się żyć dla bliźnich. Zatem pamiętajmy - żyjemy tak długo, jak długo ktoś o nas pamięta.

Jakie są Wasze refleksje na temat wędrówki, którą odbywamy ? 

Jak należy żyć, aby być szczęśliwym ?

tolerance

'' Tolerancja to dążenie do zrozumienia innych .''

     Tolerancja to akceptowanie innych pomimo ich wad. Nauczmy się dostrzegać zalety w innych. Nawet te najmniejsze. Każdy z nas jest osobą wartościową, która ma w sobie coś, czego nie ma nikt inny. Każdy z nas jest przecież wyjątkowy. Bardzo często nietolerancja przejawia się poprzez wyśmiewanie się, przezywanie i wszelkie inne niemiłe sytuacje. Ludzie chcą się dowartościować, wyżywając się na - według nich - słabszych.

     Czasem wśród młodzieży można zauważyć rodzący się w nich rasizm, wynikający z chęci zaimponowania rówieśnikom. Najbardziej utkwiła mi sytuacja, która miała miejsce w pewnej szkole podstawowej. Ciemnoskóra dziewczyna była gnębiona przez większość uczniów tej szkoły. Z niechęcią uczęszczała na lekcje, a przerwy spędzała w toalecie. Rówieśnicy dokuczali jej na każdym kroku, wyśmiewali się z niej i popychali. Wychowawca ''zadziałał'' w ostatnim roku nauki naszej koleżanki. Dziewczyna przez trzy lata chodziła do szkoły, czując wzrok obcych ludzi i codziennie miała myśli samobójcze. Uważam, że gdyby nauczyciel zareagował wcześniej, skutki owej sytuacji byłyby lepsze.

     Inną sytuacją jest brak chęci współpracy z osobami niepełnosprawnymi. Ludzie usprawiedliwiają się, iż owe osoby są ''nieco inne'' i trudnością jest się z nimi współgrać. Wręcz przeciwnie ! Są to ludzie, z którymi bardzo dobrze się współpracuje. Są to osoby bardzo inteligentne, otwarte i ciepłe. Fakt, iż niektórzy stracili jakąś część ciała lub mają jakąś inną wadę, nie oznacza, iż nie mogą się spełniać w tym, co kochają. Tacy ludzie są bardzo wytrwali i sami od siebie wymagają wiele.

     Kiedyś byłam wolontariuszem, należałam do ''Caritas'', Fundacji 1000-a Łabędzi i współpracowałam z KSM'em - Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży. Brałam udział we wszystkich akcjach organizowanych na terenie mojego miasta. Znajomi dziwili się i pytali, dlaczego to robię. Odpowiedź jest prosta. Robiłam to ( i nadal robię, w wolnej chwili ), ponieważ chciałam i chcę nieść pomoc innym. Na świecie jest wiele osób, które mają gorzej, a ja pragnę im choć troszkę umilić życie. Bóg dał jednemu więcej, drugiemu zaś mniej, by ten pierwszy uczył się pomagać i dzielić z potrzebującymi. Kiedy pomagam, czuję się spełniona. Lżej mi na duchu i wiem, iż zrobiłam coś dla siebie i bliźniego. To niesamowite uczucie. 

     Ludzie powinni zaakceptować społeczeństwo takie, jakie jest. Pomimo wad dostrzegli zalety. Potrzebujemy empatii, aby poczuć, zrozumieć innych i ich sytuację. Nauczmy się współpracy z osobami niepełnosprawnymi. Porozmawiajmy z nimi, pomagajmy im. To nic nasz nie kosztuje, a tak wiele dla nich znaczy. Czasem poprzez jeden uśmiech jesteśmy w stanie uszczęśliwić innych.

Jakie jest Twoje zadnie na temat tolerancji ? 

Czy kiedykolwiek miałeś styczność z osobami niepełnosprawnymi ? 

Reagujesz na rasizm ze strony innych osób ?